تازه های دندان پزشکی

ایمپلنت دندان، بهترین راه جایگزینی دندان های از دست رفته

دندانپزشکی یک شاخه پزشکی در حال تحول است که به طور قابل توجهی تحت تأثیر تحولات فناوری قرار می گیرد. هدف دندانپزشکی مدرن ایمپلنت، بازگرداندن عملکرد فیزیولوژیکی، راحتی، زیبایی شناسی، گفتار و سلامتی برای افرادی است که دندان های از دست رفته دارند. ریزش دندان بیشتر در اثر پوسیدگی، درمان ناموفق کانال ریشه، از بین رفتن التهاب بافت پریودنتال یا شکستگی ایجاد می شود. در گذشته، ریزش یک دندان معمولاً با یک پروتز جزئی سه تکه ثابت درمان می شد، و شکاف را با پونیک پر می کردند و از هر دو طرف توسط دندان ها پشتیبانی می شدند.

این روش درمانی که به عنوان یک پل ثابت نیز شناخته شده است، لزوماً راه حل بهینه ای نیست، زیرا نیاز به آماده سازی تاج دندانهای اباتمنت دارد. در نتیجه این دندان ها بیشتر مستعد ابتلا به پوسیدگی لثه هستند که می تواند منجر به ریزش بیشتر دندان یا نارسایی آن شود.

رایج ترین ایمپلنت های جراحی فلزی

شکاف های ناخوشایند بین دندانها را می توان با کاشت دندان پر کرد؛ بدون اینکه صدمات اضافی به دندانهای دیگر وارد کند. علاوه بر این، ایمپلنت ها می توانند به از بین نرفتن استخوان آلوئولار کمک کنند. فرآیندهای آلوئول، در داخل فک و فک بالا، دندان ها را محاصره و پشتیبانی می کند تا از عملکرد آنها اطمینان حاصل شود. در مقابل، جویدن و صحبت کردن منجر به ورود ریزگردهای دندان درون سوکت (پریودنتیم) می شود و به طور غیر مستقیم باعث بازسازی استخوان آلوئول می شود. وقتی دندان از بین می رود، عدم تحریک استخوان منجر به کاهش حجم آلوئول می شود. با از بین رفتن دندانهای بیشتر، نواحی بیشتری از استخوان از دست می رود، و باید در اسرع وقت استخوان آلوئولار به منظور تحریک سریع تزریق شود.

با افزایش تعداد ایمپلنت ها، لازم است به طور مداوم روی زیست سازگاری مواد ایمپلنت تمرکز شود. در این مقاله، رایج ترین ایمپلنت های جراحی فلزی را بررسی کرده و سپس بر روی عوارض جانبی که ممکن است در بیماران مزمن پیش آید را بررسی می کنیم.

تیتانیوم، رایج ترین ایمپلنت موجود

تیتانیوم به عنوان یک ماده بیولوژیکی عالی، بهترین انتخاب برای ساخت ایمپلنت های غیر قابل تجزیه دائمی به حساب می آید. و با خواص مکانیکی مناسب، مانند نسبت قدرت به وزن بالا ، قابلیت انعطاف پذیری و چگالی کم در دسترس می باشد. جالب است بدانید که تیتانیوم معمولاً دچار خوردگی نمی شود زیرا به سرعت منفعل می گردد. این انفعال شامل ایجاد یک لایه بیرونی از مواد محافظ است که باعث می شود بخش عمده ای از فلز، از محیط زیست محافظت کند. تیتانیوم بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض هوا اکسید می شود، و یک لایه نازک دی اکسید تیتانیومTiO2)) تشکیل می دهد، تا بتواند اگر آسیب دیده باشد به سرعت اصلاح شود، مشروط بر اینکه اکسیژن کافی در محیط اطراف وجود داشته باشد.

تیتانیوم غیر سمی است و بندرت توسط بدن رد می شود. همینطور توانایی ذاتی، برای جذب مجدد استخوانها را دارد و استفاده از آن به عنوان ماده ای برای کاشت دندان این امکان را به وجود می آورد که بتوان چندین سال از آن استفاده کرد. با این وجود یافته هایی نشان می دهد که ، تیتانیوم می تواند واکنشهای حساس بالینی و سایر اختلالات سیستم ایمنی را ایجاد کند.

خوردگی به عنوان ضرر خود به خود و پیشرونده مواد تعریف می شود و در اثر محیط اطراف ایجاد می گردد. تیتانیوم خالص در محیط های کنترل شده، مقاوم در برابر خوردگی می باشد. با این حال، در شرایط خوراکی و همراه با بارهای چرخه ای، می تواند این موضوع را تجربه کند، در نتیجه خوردگی ایمپلنتهای فلزی ممکن است پایداری مکانیکی دستگاه و همچنین یکپارچگی بافت اطراف آن را نیز به خطر بیندازد. و این اتفاقات می تواند باعث افزایش پاسخ التهابی شده؛ یا در واکنش حساسیت ایجاد کند.

بررسی حساسیت های ناشی از ایمپلنت فلزی

موضوع بعدی بررسی عفونت هایی است که ممکن است به دلیل استفاده از این فلز ایجاد شود. یکی از بزرگترین دستاوردها در پزشکی مدرن پیشرفت در درمان بیماری های عفونی است. در حال حاضر، بیشتر عفونت های حاد با آنتی بیوتیک ها قابل درمان هستند.

آلرژی نیز به عنوان یک واکنش حساسیت تعریف می شود. این یک اختلال در سیستم ایمنی بدن است، واکنش بیش از حد به چیزی که معمولاً بی ضرر است، اما در هر کسی که نسبت به ماده مورد نظر حساس باشد، واکنش ایجاد می کند.

حساسیت به فلز می تواند به عنوان طیف وسیعی از واکنشهای منفی از جمله التهاب مزمن و درد آشکار شود. علائم شایع حساسیت به فلز شامل خستگی مزمن ، افسردگی یا فیبرومیالژیا (درد بدون علت شناخته شده) است. شایع ترین ارائه بیمار مبتلا به آلرژی به فلز ، یک واکنش لیکنوئید است که با ضایعات لاینویید خوراکی مشخص می شود. این علائم معمولاً در بیمارانی که ایمپلنت فلزی دارند و به صورت مزمن در معرض آلرژنهای فلزی قرار دارند، رخ می دهد.

معرفی جایگزین هایی برای تیتانیوم

این حساسیت دنباله ای از واکنشهای نامطلوب است که توسط سیستم ایمنی بدن اتفاق می افتد. نوع و پیشرفت آن ممکن است متفاوت باشد. به همین دلیل ارزیابی آلرژی به تیتانیوم در آن دسته از بیمارانی که به کاشت تیتانیوم و سایر فلزات حساسیت دارند پیشنهاد می شود. زیرا این افراد خطر بیشتری برای ایجاد واکنش حساسیت به ایمپلنت فلزی خواهند داشت.

البته تحقیقاتی، بر طراحی جایگزین هایی برای تیتانیوم انجام شده است. کاشت ها و ترمیم های اکسید زیرکونیوم بدون عارضه در پیگیری 3 ساله مورد بررسی قرار گرفته اند. یکی از مواد جدید دیگر پلی اترترکتون است که یک ترموپلاستیک خطی چند قطبی بلورین با خواص مکانیکی عالی می باشد. مطالعات نشان می دهد که پلی اترترکتون می تواند قابل مقایسه با تیتانیوم می باشد.

اگر بیمار مبتلا به کاشت تیتانیوم علائم حساسیت شدیدی را به تیتانیوم نشان دهد، ممکن است برداشتن ایمپلنت برای آن ها تجویز شود. با این حال، بسیاری از کاشت های دندانی (و سایر کاشت های تیتانیوم) در تمام طول عمر باقی می مانند.

معرفی یکی از بهترین متخصص ایمپلنت تهران

کلینیک دندانپزشکی دکتر شهریار الیاهو با بیش از 15 سال فعالیت تخصصی در زمینه کاشت ایمپلنت دندان  واقع دراطراف میدان ونک با در اختیار داشتن کادر مجرب شامل متخصصین مختلف این زمینه ، خصوصا متخصص بیهوشی برای بیماران که از دندانپزشکی ترس دارند ، جراح و متخصص پریودنتال، متخصص ساخت پروتز های دندانی و همچنین سایر متخصصین زیبایی برای لمینت دندان  در کادر خود، به عنوان معتبرترین دندانپزشکی تهران شناخته می شود که با ارائه هزینه های مناسب و ایمپلنت ارزان روزانه تعداد بسیار زیادی از بیماران برای انجام کاشت ایمپلنت مراجعه می کنند